Een eigen bron

Lieve tuinliefhebbers!

Waar zal ik eens beginnen? Veel te vertellen!
Eerst maar met het belangrijkste: we hebben een bron! Het moest er toch eens van komen….de onzekerheid of er wel of niet een sproeiverbod zal worden afgekondigd gaf de doorslag. Het is al jaren zo droog, we gaan het een keer beleven dat we niet meer mogen sproeien. Bij een eigen bron mag je wel blijven sproeien, vrij belangrijk ( het belangrijkst!) op een kwekerij.
Marcel heeft op aanraden van de bronnenboorder (Herman Quant, Sint Pancras) een buitenstopcontact gemaakt met afstandsbediening. Echt, ik deed een dansje toen ik vier (4!) sproeiers tegelijk met grote kracht de hele voorraad zag sproeien. Met 1 druk op de knop gaan ze aan. Hetzelfde voor de siertuin. Wat een weelde! Ik ben echt blij!

Inmiddels zijn ook de ijsheiligen gepasseerd. En waar ik altijd als hardste waarschuw, dominee Margriet zit weer op de preekstoel over de ijsheiligen ?, ben ik er dit jaar zelf keihard ingetuind. De laatste twee nachten van de ijsheiligen waren ijskoud. En die laatste nekte ons. Die hadden we even niet zien aankomen. Onze appjes vertelden ons 6 graden in de nacht. Dus gerust naar bed. En ‘s morgens zag ik al een wit dak bij de buren. Ohohohohoho! Ik stak mijn neus buiten de tuindeuren en ik voelde het meteen. Hartstikke koud! De schade is inmiddels weer hersteld, het zwarte blad van de Dahlia’s is weer groen maar het was echt snot. Een aantal eenjarigen in de eenjarigenborder legden het loodje en zijn met schaamrood op de kaken vervangen. Leed geleden, gewaarschuwd mens voor de komende 10 jaar. Zo zie je maar weer……ook aan de kust kan het zomaar spoken. Ik was trouwens enorm blij dat ik de Zinnia’s nog niet buiten had gezet, die hou ik altijd vrij lang in de kas omdat het zulke wamte-aanbidders zijn. Ze zijn allemaal goed. Qua verkoop zijn we al aan de tweede lichting bezig.

De eenjarigen……ze lopen als een trein. Waar ik vroeger mensen echt moest overtuigen om de tuin aan te vullen met deze heerlijke langbloeiers, hoef ik nu niets meer te zeggen. Leonotis leonorus is een publiekslieveling. En de hoge, rode afrikanen ook. Het lieve blauwtje dat vorig jaar zoveel ooohhhs en aaahhhhs uitlokte is al uitverkocht. ( Phacelia viscida, zoek maar even op). Ik vind het enorm fijn dat mijn grote liefde, de aparte eenjarige bloeiers, zoveel ingang vindt bij jullie. Helaas zijn daardoor veel soorten al uitverkocht. Gelukkig komt er altijd wel weer wat los, van Pauline kreeg ik zaden van aparte Cosmea’s die nu al lekker doorgroeien en heel snel klaar zullen zijn. Eerst wil ik zelf wat planten om weer zaden te kunnen winnen. ? Wat over is, mag naar de kwekerij. Dank je wel trouwens, Pauline! Heel lief!

Zo kreeg ik ook wat zaden van het rode juffertje in het groen. Ja, rood! Uit de hortus Amsterdam. Het was me nooit opgevallen dat die er ook in het rood zijn. Wordt gekweekt! Grappig, ik realiseer me nu dat ik nu rode, witte en blauwe heb dus een NL vlag moet volgend jaar lukken, haha.
Verder kreeg ik afgelopen zaterdag van een lieve klant Holy Basil. Wordt opgekweekt, deze zal ik ws. zelf uitplanten voor de zaden. Zo groeit het assortiment door bijdragen van lieve bezoekers , zo leuk!

Een verhaal wil ik jullie niet onthouden. Inge ( gefingeerde naam) is een hele lieve tuinliefhebber. Zij heeft zaden gehad van een zeer dierbare vriendin uit Engeland. Die zaden heeft ze goed bewaard maar nooit gezaaid. Dat was niet haar fort. Helaas is de lieve tuinvriendin overleden. En de zaden zaten altijd maar in Inge’s hoofd. “ Een hele leuke plant, Inge, die moet jij ook zaaien, geweldige bloei!”
Jullie begrijpen het misschien al. Ik heb de zaden voor Inge gezaaid, ze kwamen prachtig op en staan nu heerlijk te groeien. ( al verspeend). Dit zijn de verhalen, de belevenissen op een kwekerij die ik zo waardeer, waar ik van geniet. Iemand blij maken. Dat worden planten met een geschiedenis. Begrijpen jullie dat? Ik hoop van wel.

Verder: Nou, alles staat er puik bij. De grote jongens komen eraan. Zomer! Phloxen, Margrieten, Eupatorium, Kalimeris, Helenium, dat werk. De tuin is betoverend als je even over de onkruidjes heenkijkt. Heeeeeee, ik kan niet alles tegelijk. ? Ik zeg vaak dat het waardplanten zijn voor vlinders, en dat is ook zo. Hihi. We doen ons best. En ik weet zeker dat de uitnodigende stoelen in de komende maanden vaak bezet gaan worden. Mensen die gewoon even genieten van alle bloemen op een heerlijk plekje.

Welkom, kom meegenieten van ons fijne erf. Wat zijn we gezegend in deze tijd met zo’n heerlijke buitenruimte. En wat fijn dat er nu duidelijk gezegd is dat de kans op besmetting met het corona virus buiten vrijwel verwaarloosbaar is. Zolang je de juiste afstand houdt, en zelfs bij minder afstand bij passeren. Ergens in mijn hoofd wist ik het al. Buitenlucht en ruimte geeft het virus veel minder kans. We blijven uiteraard goed opletten. Ook als u dat vergeet. Geeft niks hoor. Wij doen de stap achteruit. Het zit er al helemaal in. We wassen de handen, we maken schoon waar nodig. Dat zullen we blijven doen.

Tot zover, het is al een lang verhaal, ik hoop dat u het tot het eind kon lezen. Blijf gezond, ga lekker veel naar buiten. Geniet van de zon. En……ik kan het niet laten: Geef veel water. Veel. Heel veel. Heel erg veel. Please, doe het. En niet even er overheen met de sproeier. Veel meer! Ik zeg altijd: Doe wat je altijd doet en nu 5 x zoveel. Dan geef je waarschijnlijk nog niet genoeg maar de plant zal overleven. Ze zitten nu in de knoppenmaak- periode en hebben veel nodig. Water, water, de rest komt later.

See you! Veel groeten van een blije, bronbezittende Margriet. ?