Cobaea pringlei

Wat? Een vaste Cobaea? Get out of here! Mijn verhaal en avontuur met de Pringlei…. Ik kocht hem in 2017 en plantte hem vol verwachting. Mooi plekje uitgezocht, beschut (want winterhard, hahaha, ongelovige Margriet) en tegen een mooi hekwerk. 2018 volgde. En een Cobaea die gewoon niks deed. Helemaal niks. Hij leefde, hij was er en daar was ook alles mee gezegd. Mopperdemop, wat een flutplant, heb ik daar geld voor betaald en nog veel ook… Toen kwam 2019. Ik zag ineens allemaal steeltjes uit de grond komen. Wat was dat nou? De Pringlei stond niet zo helder meer op mijn netvlies, gelukkig stond er een steker bij :-). Hier begint het succesverhaal. De Pringlei groeide het hele hek vol. En bloeide met (echt!!!!) honderden klokken, grote witte klokken. De mensen die het gezien hebben, weten dat echt nog wel. En wilden hem meteen hebben. Dat kon toen nog niet, hij moest eerst zaden maken. En omdat hij wat later bloeit zijn de zaden ook laat aan de beurt. De rijping is dus spannend. Maar het is gelukt! Hij is er! Mocht je hem kopen, lees alles nog even goed door. Wat een schoonheid. Zal vast en zeker doodgaan in een heel koude winter. Maar ja. Aan de rand van de afgrond is het uitzicht het mooist.

2022: Het gaat onze Cobaea Pringlei zeer goed! Ik ben nu op een punt dat ik de uitlopers in het voorjaar moet uitsteken. Ze zijn helaas niet op te potten. Echt niet. Het zou een goudmijntje zijn. Planten zijn gezond opgekweekt uit zaad.

Hoogte: meters, breeduit. Bloei: aug-nov. Standplaats: zon, beschut, klimmen.